Fitte Fin; de Fun factor

 Tennis en Finland. Het doet me enigszins denken aan die Spaanse 

“schaatser” Antonio Gomez, die in de jaren 70-80 de harten stal van het Nederlandse schaatspubliek. Niet dat hij er wat van kon, maar dat was nou   juist het leuke. Schaatsen en Spanje, een ongewone combinatie. Vandaag zag ik hem weer op de buis.

En dat heb ik het niet over Gomez (die nu zijn dochter coacht, maar dat ter zijde), maar over een tennisser uit een niet-tennisland, die wel degelijk al jaren met de subtoppers mee doet. Ik heb het over Nieminen. Wie?

 Jarkko Nieminen. Fitte Fin, flegmatiek, 31 jaar oud. In 2009 de nr. 42 op de wereldranglijst en kwartfinalist op Ronald Garros, Wimbledon en Australian Open (2008). Afkomstig uit het land van de 1000 meren, waar stugge mannen wodka hijsen, keiharde rock spelen, bomen kappen of mobieltjes ontwerpen. Het land waar ijshockey, skischans springen, speerwerpen en in een verder verleden hardlopen een prominente plaats innemen. Maar tennis? Hij is al jaren de eenzame local hero die deze sport van Finse successen voorziet. In eigen land weten de media niet goed wat ze met hem aan moeten. Tot nu toe is het succes niet overgeslagen op andere Finse tennisspelers. Zijn voorkomen heeft wat weg van Davydenko, ook zo’n antiheld, maar dan minder alienesk. Het maakt hem misschien de vreemde eend in de bijt op de toer. The odd one out, maar ook sympathieke underdog, waar ik een zwak voor heb ontwikkeld.

Al meer dan 13 jaar scheert deze globetrotter de toernooien af. Van Estoril tot Adelaide. Gravel, kunstgras of hardcourt. Zijn eerste ATP finale was in Stockholm, waar hij in een spannende vijfsetter, de eer aan onze Sjeng Schalken moest laten. In 13 finales wist hij slechts eenmaal de zege te grijpen. In 2006 ( Auckland ) bereikt hij tegen Mario Ancic in twee soepele sets zijn tennisplafond. Even dacht ik dat hij zijn racket aan de wilgen had gehangen. Hij kwam wat minder in de uitslagen voor, moest kwalificaties spelen bij toernooitjes, om in –pak ‘m beet- Umag te mogen figureren en bivakkeerde rond de 100e plaats op de ATP ranglijst.

Afgelopen oktober stond hij er weer. In hetzelfde Stockholm wist hij weer de finale te halen. Helaas geen champagne. Deze week timmert Jarkko er lustig op los en bereikt na 7 wedstrijden (inclusief kwalificaties) de finale van het ATP in Sydney. Tegenstander Benneteau heeft ook nog geen titel op zak. Ook in de dubbel zit hij er nog in. Hopelijk heeft hij nog energie over voor de naderende Australian open. Ik geef het je te doen. Recupereren van jetlag, inspannende partijen op hardcourt onder de Australische zon. Je moet jezelf goed kunnen verzorgen en beschikken over een crashproof lichaam en dito instelling.

Stiekem hoop ik dat hij de finale gaat halen van de Australian Open. Waarom niet? Hij is in vorm, underdog en Nadal is ook maar van vlees en bloed. Andere favorieten geven steeds vaker toe aan de slopende tour en de onvermijdelijke blessures en pijntjes. De fitte Fin gedijt goed op het Australische werelddeel. Maar ook in Scandinavië. Een echte globetrotter die zich ontworsteld heeft aan de Finse landsgrenzen en gedwee zijn interviews afdraait.  Miskend in eigen land? "who cares", zegt Nieminen.

Deze veteraan heeft gewoon pure liefde voor het spelletje. Jarkko hoeft niet gezien te worden door media, supporters. Handtekeningen, ballen en shirts weggeven laat hij graag over aan de Nadals van deze wereld. Jarkko wil gewoon zijn wedstrijden kunnen spelen en hoopt nog lang mee te kunnen draaien in het tenniscircuit.

Zou hij daarom nog zo fit zijn?

naschrift: Nieminen zal het toernooi in Sydney op zijn naam schrijven, maar op het Australian Open snel uitgeschakeld worden